Stadsrand Oost, Utrecht
Team Stadsvrijheid, onder de leiding van Esther Vlaswinkel van SVP architectuur en stedenbouw, ontwikkelde nieuw vocabulair voor de stad van de toekomst. Gezien de begrippen die zij ter beschikking hadden om hun nieuwe denkkaders te beschrijven niet voldeden, ontwikkelden zij een nieuwe woordenlijst voor de voorgestelde ontwerpinterventies voor de oostelijke stadsrand van Utrecht, met daarop woorden zoals stratigrafie (lagenbenadering) en nollificatie (loopbare inrichting).
Team FIT onder de leiding van Bas Horsting van BASTA urbanism keek vooral naar mogelijkheden de Utrechtse stadsrand open te houden voor sport en recreatie, maar voegde ook plekken voor meervoudig ruimtegebruik en verdichting toe. Een eye-opener in dit plan is het idee om stellingen van de Nieuwe Hollandse Waterlinie weer te gebruiken als inundatiegebied, waar overtollig water gebufferd kan worden.
Central Innovation District, Den Haag
Team The Sociotechnical City onder de leiding van Lars van Hoften van UNStudio, kwam tot de conclusies dat je de transitieopgaven beter uit elkaar kunt trekken. Het team ontwierp voor iedere opgave een eigen icoon in de vorm van een poortgebouw over het spoor in Den Haag. Door de transities een eigen plek te geven en het in de gespecialiseerde poortgebouwen het experiment aan te jagen, krijgen de transitieopgaven een zichtbare plek en de mogelijkheid cross-overs op te zoeken met partijen in het gebied.
Team All Inclusive City onder leiding van Wilfried van Winden van WAM architecten, werkte voor het Central Innovation District van Den Haag een inclusief plan uit dat op veel vlakken scoort. Zo wordt én de bereikbaarheid vergroot én wordt er gebruikskwaliteit toegevoegd aan de publieke ruimte. Daarbij is het vertrekpunt de schaal van de omgeving zelf; het beter verbinden van omliggende wijken met nieuwe knooppunten in het gebied, zodat deze bijdragen aan het realiseren van een inclusieve stad. Daartoe worden een aantal landmarks toegevoegd: een nieuw entreeplein voor het Centraal Station aan het Prins Bernardviaduct, de Binckhub en een CPO project met kilokavels op het Schenkviaduct.
Fellenoord, Eindhoven
Team Urban Arcipelago, het internationale team aangevoerd door Mauro Parravicini van Mauroparravicini architects, keek naar manieren om de achterkant van het station Eindhoven om te vormen tot een knooppunt met betekenis voor de stad en de verschillende campussen in de Eindhovense periferie. Door zowel aan de regionale infrastructuur als naar de opwaardering van de plek zelf te werken, kwam hier een kwalitatief waardevol plan uit.
Bij team Triangel onder de leiding van Bart Mispelblom Beyer van Tangram architecten, stond het proces voorop. Het team verzamelde alle data die het Fellenoord-gebied in Eindhoven beschrijven, en deed een poging hier een toekomstperspectief uit te destilleren. Een andere tool die werd gebruikt was een spel, dat de belangen van de verschillende stakeholders in kaart bracht. De conclusies van deze verkenning liggen dan ook in het verlengde van dit proces: Breng de objectieve informatie zo goed mogelijk in kaart, maar wees je bewust dat besluitvorming minstens even zwaar leunt op emoties en belangenafwegingen.
Alexanderknoop, Rotterdam
Team Ciam XXI onder de leiding van Ton Venhoeven van VenhoevenCS architecture + urbanism, keek naar de waarden die het modernisme naar Rotterdam Alexander heeft gebracht, en hoe deze kunnen worden getransformeerd naar de 21. eeuw. Het team stelt voor om via een nabijheidslabel de lokale productie van goederen en diensten aan te jagen. Daarnaast verbetert het team de infrastructuur in het gebied en koppelt deze los van het maaiveld, waardoor biodiversiteit en waterberging een plek kunnen krijgen in een hoogverdicht stuk stad.
Team Flocks van Robbert Guis, Flocks architecten werkte aan de stad van de toekomst in Rotterdam Alexander. Door de overmaat die in het stedenbouwkundige plan zit aan te wijzen als bouwgrond, kunnen langs de grote wegen die in het gebied liggen nieuwe woon-werkcombinaties ontstaan en nieuwe vormen van mobiliteit een plek krijgen. Op die manier worden de zones langs de wegen opgewaardeerd tot ‘zippers’, ritssluitingen die de omliggende wijken stevig met elkaar verbinden.
Haven-Stad, Amsterdam
Team Havenstad Makerstad onder de leiding van Oscar Vos, KRFT, pleit om het projectgebied niet helemaal dicht te plannen. Het team stelt voor een stadswijk te maken met een mix van 60% wonen, 30% bedrijvigheid en 10% ruimte voor toekomstige ontwikkelingen. Deze verdeling geeft ruimte aan het onvoorziene. Om te zorgen dat de ontwikkeling ruimtelijk een stevig geheel blijft, ontwerpt het team een robuust framework voor mobiliteit, warmte, water, data en elektra als collectieve investering, met daaromheen vrijheid voor een patchwork aan nieuwe coalities tussen overheid, bedrijven, burgers en kennis.
Team INcity onder leiding van Roy Plevier, HOOPE+ PLEVIER, zet de stedeling en zijn behoeften centraal. Zij pleiten om direct te starten en op alle schalen tegelijkertijd te werken, gedreven door technologie. Het middel dat zij gebruiken is een laagdrempelig digitaal platform. Dit platform werkt met feedbackloops die de verschillende en veranderende behoeften van stedelingen in kaart brengt, waardoor de inrichting van de stad sneller en efficiënter kan reageren. Het team pleit voor een robuust en adaptief raamwerk, waarbinnen ruimte is om mee te bewegen met nieuwe ontwikkelingen. Haven-Stad groeit door feedback, én door zijn natuurlijke ligging, uit tot een archipel van mini-stadjes met verschillende leefmilieus.
Afbeelding: Het interactiemilieu van Sloterdijk, visualisatie door Grizli Studios