Een aantal jaar geleden besloten opdrachtgevers tot de aankoop van het boerderijcomplex. Opdrachtgevers waren verliefd geworden op de landelijke setting bestaande uit een ensemble van; een rijksmonumentale boerderij-woning (AD 1747), een paardenstal en een koeienstal. De kwaliteit van het ensemble was dat deze nauwelijks was veranderd en zeer sober en eenvoudig is gebleven. Het voelde als het naar binnen stappen in het schilderij “De aardappeleters” van Vincent Van Gogh. Deze kwaliteit van soberheid en eenvoud wilden we behouden en vormde het “leitmotiv” voor het hele project. De wens was daarnaast om optimaal te kunnen genieten van het omliggende landschap en de natuur. Om de voormalige rijksmonumentale woning te veranderen aan de eisen van de opdrachtgevers en de eisen van nu zou de rijksmonumentale kwaliteit volledig verloren gaan. Daarom hebben we samen met de opdrachtgevers besloten om de koeienstal te transformeren en renoveren tot de nieuwe woning. De woning moest wel ondergeschikt blijven aan het rijksmonument en een schuur uitstraling krijgen. In de nieuwe schuurwoning zijn grote sculpturale en minimalistische openingen gecreëerd die uitzicht bieden naar het prachtige landschap. Binnen en buiten versmelten en opdrachtgevers genieten van de landschappelijke vergezichten in de 4 seizoenen van het jaar.

De wens was ook om het “aardappeleters” karakter binnenin terug te laten komen. het interieur oogt zeer minimalistisch, sober en eenvoudig. Alle binnendeuren zijn kozijnloos, installaties zoals afzuiging van de keuken zijn in het plafond weggewerkt, en ramen lopen door van vloer tot plafond. Het minimalistische karakter biedt ruimte en legt de nadruk op de natuur, zorgvuldig uitgekozen objecten (kunst en meubilair) en materialisering.

Qua materialisering komt het hout van de buitenkant terug in de binnenkant in de vorm van berken multiplex kenmerkend door de prachtige houttekeningen van het materiaal. Het berken in combinatie met de betonnen vloer op de begane grond en de witgekalkte muren vormt een eenvoudig en sober materialen palet.

Het idee was om het oude karakter van het boerderij ensemble van woning met schuren in stand te houden. Omdat de voormalige rijksmonumentale woning niet kon voldoen aan de eisen van nu én wensen van opdrachtgever is besloten om de naastgelegen koeienstal te renoveren tot nieuwe woning. Om de oude hiërarchie te bewaren kozen we ervoor om de schuur uitstraling van de nieuwe woning te behouden en tevens te versterken. We hebben in de omgeving gezocht naar schuur karakteristieken. Deze schuur kwaliteiten hebben we geabstraheerd en hergebruikt in het ontwerp van de “Potato Shed”.

Uit duurzaamheidsoverwegingen zijn de oude fundering en baksteen muren hergebruikt en is er van buitenaf geïsoleerd omdat dit bouwfysisch veel gunstiger is.

Vanaf de straatzijde oogt de schuurwoning gesloten. Echter achter de open gevelbekleding zitten verborgen ramen en in de gevelbekleding zijn daarnaast luiken geïntegreerd. De gevel is open waardoor licht en lucht door de kieren tussen de latten naar binnen kan. In de zomer kan het hele huis open worden gezet zonder dat er ongenodigde gasten (dieren en mensen) binnen kunnen treden. Daarnaast zorgt de open gevelbekleding voor een mooi lichtspel.

Grote sculpturale en minimalistische openingen zijn gecreëerd die uitzicht bieden naar het prachtige landschap en binnen en buiten verbinden. Daarnaast zorgt de uniforme materialisering die zelfs op het dak is toegepast voor een sculpturaal, monoliet effect.
Het gebouw oogt ogenschijnlijk simpel en eenvoudig maar in realiteit schuilt er veel complexiteit achter.