Waarom is er gekozen voor de categorie Particuliere Woonbeleving ? Omdat wonen een vorm van zelfbeschikking is en dit gebouw volledig vanuit het belang van de gebruiker tot stand is gekomen, zonder ontwikkelende architect of investeerder. Door zelf een gebouw te ontwikkelen en te realiseren wordt er een aanzienlijk deel aan stichtingskosten bespaard. Het is de keuze van het CPO Sciencepark geweest om dit bedrag in het gebouw te investeren.

Vanuit het CPO komt dan ook de wens voor grote lichte woningen met ruime balkons en de ambitie om een gemeenschappelijke daktuin, een gemeenschappelijke ruimte op straatniveau en een EPC van 0,15 te realiseren. Onder begeleiding en leiding van een professioneel ontwerp- en bouwteam hebben de bewoners soms financiële risico’s genomen om dit waar te maken.

De bewoners hebben zelf de omvang, de kwaliteit en de kosten bepaald van de eigen woning en het gezamenlijke woongebouw. Zij hebben er ook voor gekozen om met dit gebouw meerwaarde toe te voegen aan de directe woonomgeving. Met zelfbeschikking en passie is er gedurende een proces van ruim 3 jaar een sculpturaal en functioneel gebouw ontstaan, dat een treffend contrast vormt met andere gebouwen op het Sciencepark in Amsterdam.

Veel mensen zien dit gebouw als een waardevolle toevoeging in het Sciencepark. Een gebouw dat laat zien dat ook het Sciencepark een prettige woonomgeving is.

Het CPO Sciencepark won samen met Atelier van Wengerden een selectieprocedure voor een woongebouw op een uitdagende zelfbouwkavel. Een complexe restkavel tussen twee woontorens, in de nabijheid van de ringweg, met moeilijke bezonning en gelegen aan een dijk.

Het Sciencepark huisvest grote bouwvolumes met een geringe relatie tot de openbare ruimte. Met dit gebouw wilden wij meerwaarde aan de omgeving bieden; een gebouw dat zich wel opent naar de buurt en daarmee een relatie aangaat. Daarom was het belangrijk om de plint zo transparant mogelijk uit te voeren. De plint herbergt woonwerkwoningen en een gemeenschappelijke ruimte.

Om een aantal redenen werd besloten dat een overkragend volume de meest geschikte oplossing is. Dit werd voornamelijk bepaald doordat de dijk beschermd gebied is waarop niet gebouwd mag worden. Daarnaast creëert een uitkraging aan de straatzijde een buitenruimte die ruim toegang biedt tot het gebouw. Omdat dit zou resulteren in donkere lagere verdiepingen, werden aan beide kanten geleidelijk in omvang toenemende uitkragingen aangebracht.

Aan de straatzijde zijn alle appartementen van ruime balkons te voorzien. Door de balkons hier te positioneren ontstaat er een wisselwerking met de openbare ruimte. Verspringende openingen tussen de balkonplaten zorgen voor gescheiden buitenruimten en daglicht in de ondergelegen woningen. Daglichtstudies hebben de optimale locatie van deze openingen bepaald. De balkons geven koeling in de zomer en voldoende daglicht in de winter.

De 16 appartementen worden bewoond door een gevarieerde groep mensen. Een belangrijk uitgangspunt was om iedereen de mogelijkheid te geven zelf de indeling te bepalen. Hiervoor werd een ritme bedacht voor de gevelopeningen en dichte vlakken dat van binnenuit zoveel mogelijk flexibiliteit biedt, terwijl de samenhang aan de buitenzijde behouden blijft.

Elke gevel is vanuit de openbare ruimte zichtbaar. Dit is de reden waarom het gebouw geen duidelijke voor- en achtergevel heeft, maar een samenhangend geheel vormt. Om dit te bereiken zijn materialen toegepast, die voor alle functies in het gebouw gebruikt kunnen worden. Door de vloerranden te benadrukken ontstaat er een sterke relatie met de balkons wat de samenhang ten goede komt.

Ondanks de uitdagingen die de kavel biedt is het gelukt om een gebouw te maken dat zich goed verhoudt tot de gebouwde omgeving. Een gebouw dat aantoont dat kleine ingrepen op de juiste plek een groot positief effect kunnen hebben op de buurt.