De stad Rotterdam is rijk aan wederopbouwarchitectuur uit de jaren ’50. Brute stenen panden sieren straten als de Coolsingel en de Blaak. Het is prachtige architectuur waarvan wij vinden dat Rotterdam deze veel meer moet vieren; geen enkele andere stad bezit een dergelijk karakter.

We hebben er bewust voor gekozen om dit monumentale jaren ’50 karakter van het blokje te versterken. Voor een gefragmenteerde stad als Rotterdam is het belangrijk om verder te bouwen met wat de stad te bieden heeft, zodat er continuïteit in het straatbeeld ontstaat.

In het nieuwe ontwerp versterken we de al aanwezige typische kwaliteiten uit de jaren ’50 middels het gevelreliëf, steen en beton in een nieuwe architectuur. Met het verwijderen van de luifel is een nieuwe gevel te voorschijn gekomen. Het tweelaagse volume past goed bij de overkant, dat ook twee lagen heeft en geen luifel. Samen met de openbare ruimte vormen de twee volumes een logisch stedenbouwkundig ensemble. De stenen penanten tonen een prettig reliëf, de bijzondere bakstenen plint oogt vanzelfsprekend en de messingkozijnen schitteren in de zon. Er is nieuw leven geblazen in een vergeten stukje stad.

“Kunnen ze de rest van de lijnbaan niet ook zo uitvoeren” is een veel gehoorde uitspraak waaruit blijkt dat de gevelvernieuwing van de Lijnbaan 35-43 door de Rotterdammers gewaardeerd wordt.

“Het getuigt van een feilloze ontwerp intuïtie dat de architect in het onooglijke blokje met zware luifels en slordige puien, de kwaliteiten heeft herkend die het uitgangspunt werden voor haar ontwerp. Het is alsof het gebouw als kadootje is uitgepakt”. Juryrapport Rotterdamse Architectuurprijs 2019

In de gevelvernieuwing van de Lijnbaan 35-43 worden de kwaliteiten van de wederopbouwarchitectuur van Rotterdam versterkt en gevierd. Het blok bestaat uit vijf winkelpanden in een tweelaags volume en ligt in het eerste deel van de Lijnbaan, dat loopt van Weena Zuid naar de Kruiskade. Het pand behoort weliswaar tot het winkelgebied maar het maakt geen onderdeel uit van het wereldberoemde rijksmonument.

Waar de architectuur van het Lijnbaanmonument sterk modernistisch is, kenmerkte de architectuur van nummer 35-43 zich door een hybride uitstraling. De lange zwevende luifel en de dunne stalen kozijnen oogden modernistisch maar tegelijkertijd had het geheel een klassieke uitstraling door de verticale metselwerk- en betonpenanten. De overkant van de straat toont een tweelaags blokje zonder luifel.

Het nieuwe ontwerp van de gevel is erop gericht om het blok een eenduidig gezicht te geven. Vanwege de mooie reliëfwerking van de bestaande verticale metselwerk- en betonpenanten hebben we ervoor gekozen om deze uitstraling te versterken. De luifel is verwijderd waardoor de relatie met de tegenoverliggende gevel versterkt is en de winkels in de plint zichtbaarder zijn geworden.

De betonpenanten zijn naar beneden doorgetrokken. Het geheel staat op een nieuwe metselwerkplint met een dikke betonnen waterslag. De bakstenen zijn gemetseld in kettingverband, een typisch jaren ’50 verband, dat ook op de kopgevel is toegepast. Het patroon kenmerkt zich door twee strekken die gevolgd worden door een kop. De koppen bestaan uit handvormstenen die wit geglazuurd zijn, de strekken zijn strengpersstenen met een grijze glazuurlaag.

Het beton en de grijze baksteen sluit aan op de bestaande gevel. De nieuwe stalen kozijnen hebben ranke profielen, gelijk aan de oude. De profielen zijn bewerkt met koudgespoten messing, dat behandeld is met zuren, waarmee het een mooie patina glans krijgt. Het combineert goed met het beton en baksteen.

Er is een statig volume ontstaan dat een nieuwe elegantie in de straat brengt. De architectuur toont een herwaardering van de klassieke jaren ‘50; een tijd die belangrijk was voor de wederopbouw van Rotterdam, maar die in de loop der jaren op de achtergrond is geraakt.