Het Citroëngebouw is in 1931 ontworpen door Jan Wils en deed oorspronkelijk dienst als garage, magazijn, kantoor en showroom voor Citroën. Wils heeft eerder ook het naastgelegen stadion voor de Olympische Spelen van 1928 ontworpen. In 1959 ontwierp hij aan de overzijde een tweede gebouw voor Citroën, het Noordgebouw. Beide gebouwen, het tussengelegen plein en het stadion vormen een uniek stedenbouwkundig ensemble.

Het voormalig Citroëngebouw Zuid was door eerdere verbouwingen veel van zijn oorspronkelijke kwaliteit kwijtgeraakt. De transformatie, renovatie en verduurzaming van het voormalig Citroëngebouw Zuid vroeg om een zeer specifieke en bijzondere aanpak.

Hoewel het gebouw geen monumentale status heeft, is het gebouw wel als zodanig behandeld. Veel aandacht is besteed aan het herstel van de oorspronkelijke detailleringen en het behoud van specifieke architectonische elementen.

Aan de zijde van het stadion stond voorheen een gesloten volume dat voor een desolate aanblik zorgde. Nu staat er een transparant volume dat contact maakt met zijn omgeving. De extra verdiepingen zorgen ervoor dat het gebouw in schaal beter past. De nieuwbouw is in harmonie ontworpen met de oudbouw en versterkt de connectie met de openbare ruimte rondom.

“Eindelijk: het Stadionplein is áf. Na de Olympische Spelen van 1928 was het plein bij het stadion een desolate vlakte. Pas nu de twee Citroëngarages zijn verbouwd, is het Stadionplein een stadsplein geworden.”
NRC Media

Het bestaande Citroëngebouw Zuid wordt gekenmerkt door een bloksgewijze opbouw, metselwerk gevels en afgeronde hoeken. Omdat het gebouw door eerdere verbouwingen veel van zijn oorspronkelijke kwaliteit was kwijtgeraakt, is ervoor gekozen een deel van het gebouw terug te restaureren en een deel af te breken en te vervangen door nieuwbouw.

Bij de renovatie is de oorspronkelijke, verfijnde detaillering van de gevels hersteld. Na uitgebreid onderzoek is ervoor gekozen de gemetselde gevels opnieuw te keimen. De verticale accenten uit de modernistische compositie van Wils zijn opnieuw teruggebracht in onder andere belettering met de nieuwe merknaam MOVE. Het interieur is in samenwerking met QuA Associates en Bronsvoort Blaak Architecten ontworpen.

Een groot deel van de oorspronkelijke werkplaats is gesloopt en opnieuw opgetrokken. Onder dit deel is een parkeergarage gerealiseerd. Het hart van het complex wordt gevormd door een grote bijeenkomstruimte onder een glazen overkapping.

De nieuwbouwvleugel is in vorm geïnspireerd op de bestaande architectuur van Wils. De nieuwe gevels zijn bekleed met speciaal ontwikkelde geglazuurde keramische panelen, die qua kleur passen bij het geschilderde metselwerk van het bestaande gebouw. Aan de zijde van de hoofdentree van het Stadion is een bijzondere glazen entree en trappenhuis ontworpen.