Aan de rand van de monumentale binnenstad van Harlingen is een grote herstructureringslocatie ingevuld met 70 sociale huurwoningen. In aansluiting op de binnenstad is de architectuur visueel opgedeeld in negen verschillende gebouwonderdelen met elk zijn eigen mode
-klassieke uitstraling.

Het Havenkwartier in Harlingen was van oudsher meer een bedrijfsmatig deel van de binnenstad. Langzaam zijn bedrijven vertrokken en kwam er woningbouw voor in de plaats. De plaatselijke woningbouw corporatie “v.h. De Bouwvereniging” heeft in de transformatie van dit gebied altijd actief geparticipeerd samen met commerciële partners. Dit deed men om ook hun huurders een plek te gunnen op een mooie locatie aan de rand van de binnenstad, dicht bij de levendigheid en de voorzieningen. De gebiedstransformatie is al decennia lang onderweg en heeft steeds een mooie mix van koop en huur opgeleverd.

De zuidwestelijke rand van het kromgevormde Havenkwartier in Harlingen was in de historie de rand van de binnenstad grenzend aan de bolwerken. Ondanks dat deze rand nooit de klein korrelige opbouw van de rest van de binnenstad heeft gehad was hier de wens om complexmatige uitstraling te voorkomen. De eindgebruiker De Bouwvereniging wenste aan de andere kant één kostenbewuste galerijontsluiting voor alle 70 sociale huurwoningen. Het langgerekte U-vormige gebouw is uiteindelijk aan de buitenkant esthetisch opgedeeld in 9 verschillende gebouwonderdelen met elk zijn eigen mode
-klassieke uitstraling. In de hoofdopzet is er voor gekozen om de breedte van deze gebouwonderdelen van west naar oost in grootte te laten afnemen om een langzame overgang te creëren naar de kleinschaligheid van de binnenstad. Aan de galerijzijde heeft elk ‘pand’ ook zijn eigen afwerking gekregen om ook aan het binnenterrein de lengte op te delen.
Op de twee hoeken van de U-vorm zijn tussen de gebouwonderdelen twee hoofdentrees gemaakt waar een zinken gevelbaan zich uitvouwt tot een luifel.
Aan de lange zuidelijke rand was de voo
aamste uitdaging om de benodigde balkons goed te integreren. Met de verschillende oplossingen daarin wordt de individualiteit van de panden extra ondersteund: half uitstekende balkons, balkons geïntegreerd middels gevelbanden of balkons ingekaderd als gevelonderdeel. Aan de oostelijke kant bevind het plan zich in de zone ‘beschermd stadsgezicht’ en mochten er geen balkons aan de straatgevel worden gemaakt. Daar is de galerij aan het binnenterrein los van de gevel gehouden, en fungeren de overbruggingen naar de voordeur tevens als buitenruimte voor de appartementen.
Door de gebouw opdeling en de doorwerkte detaillering oogt het geheel niet als sociale woningbouw. Samen met de momenteel in aanbouw zijnde koopwoningen aan de Zuiderhaven, is dit plan een fraai sluitstuk van een decennia lange herstructurering van het Havenkwartier.