In het Groene Hart mag een vervallen dijkhuisje plaatsmaken voor een landelijke loft. Het nieuwe huis staat op de dijk, maar knikt ook de polder in. De binnenhoek markeert de entree. De buitenhoek is open, naar het water en het noorden. De loft is hierdoor verrassend licht en verweven met het weidse landschap.

In de woorden van de opdrachtgever:
“Nu ik dit schrijf geniet ik ondertussen van het prachtige uitzicht en de ondergaande zon. Het is 29 maart 20:00u en we hebben nog geen licht aan in huis, simpelweg omdat het nog niet nodig is. Mijn blik wordt steeds naar buiten toe geleid, waar het water en de vogels om de beurt om mijn aandacht vragen. Hoe anders dan ons oude huis uit 1900 in Leiden waar we een prachtige tijd hebben gehad, maar waarvan we nu weten hoe naar binnen gekeerd we daar waren.
Weet onze eerste ontmoeting met Sander nog in Leiden, waarbij hij aangaf dat hij ons huis wel donker vond. Ik begreep dat niet goed. Nu in ons nieuwe, superfijne dijkhuis snap ik eindelijk wat hij toen bedoelde. Wat een wereld van verschil en hoe verslavend is het licht en het contact met buiten. De onweersbuien, regenbogen, stortregens en zonnestralen worden nu volledig door ons beleefd.
Het huis voelt voor ons heel eigen omdat we het samen met Sander en zijn collega’s van scratch af aan bedacht hebben. Het heeft onze verwachting volledig overtroffen. We wilden een uniek huis, een modern huis dat je niet in 1 keer zou begrijpen, zoveel mogelijk opgaand in het landschap en met verschillende gezichten en een knik die de vorm van de dijk volgt.
Aan de noordkant is ons dijkhuis heel open met uitzicht op water en een natuurgebied, op de zuidkant geborgen en meer gesloten. Aan de westkant lijkt het huis met de rietenkap op een zuidwester, de oostkant heeft ook weer een geheel eigen karakter met riet dat tot aan de grond reikt. Het is een spannend huis geworden met een sympathieke uitstraling. Een wandelaar noemde het laatst een knuffelbaar huis. Daarnaast is de binnentemperatuur dankzij het CLT en de warmtepomp heel plezierig en constant.”

Het contrast tussen het oude geliefde huis en het nieuwe huis is enorm. Hiermee namen zowel opdrachtgever als architect een groot risico. De kwaliteit van daglicht in architectuur heeft het ontwerpproces echter overtuigd en gestuurd, zowel door goede voorbeelden als door ontwerpend onderzoek. De overige wensen hebben tegelijkertijd een plek gekregen, zoals de houtbouw, de hedendaagse rieten kap, de grote slaapkamer, en de specifieke erker.

De intensieve en evenwichtige dialoog tussen opdrachtgevers en architect heeft geresulteerd in een verrassend huis, dat aan het programma en de wensen voldoet, maar ook tot meer bewuste en onbewuste kwaliteiten heeft geleid. Daarmee lijken de inspanningen beloond en geluk afgedwongen.

Opgave
De wens om de stad uit te gaan, bleek de start van een spannend avontuur. Met de plek vonden de opdrachtgevers – een stel met uitwonende zoon – ook de architect. Mirck had namelijk al een schets gemaakt op verzoek van de verkopers, om de potentie van de plek in beeld te brengen. Het vervallen dijkhuisje mocht plaatsmaken voor een landelijke loft.

Knik
Het landschap en de wensen voor de woonruimte – licht, uitzicht, groot, variatie – leidden tot het knikken van het volume. Het dijkhuis knikt naar tweelaags polderhuis. Veel daglicht valt door de open knik naar binnen op de split levels. Met halve trapsteken zijn alle ruimtes verbonden met het lichte hart van de woonruimte.

Room-in-a-view
Aan de buitenhoek van de knik zijn dijkhuis en polderhuis uit elkaar getrokken, waarmee een ideaal georiënteerde opening ontstaat. Het uitzicht is aan deze zijde namelijk het mooist, maar het is ook de schaduwkant. Hierdoor is er geen verblinding of verhitting door zonlicht, en wordt het uitzicht comfortabel en mooi aangelicht. De woonruimte wordt door het vele daglicht een room-in-a-view.

Rieten kap
Bij de start van het ontwerp is de meest specifieke wens een soort erker. Deze ruimte wordt gevonden met een entresol op het allermooiste uitzicht. De ruimtelijke indeling bepaalt voor een groot deel het vormen van de kap. Riet blijkt goed mee te bewegen en sluit goed aan op het gevarieerde landschap. De rieten kap verrast vanuit alle richtingen.

Planken gevel
De verschillende gevels zijn afgewerkt met dezelfde planken van vergrijsd en verduurzaamd vuren. De richting van de planken is zowel horizontaal als verticaal. Deze verschillende vlakken verbeelden net als de kap de verschillende binnenruimtes en sluiten aan op het hellende landschap. De zuidwest-gevel kan gesloten worden met schuifluiken van dezelfde planken.

Houten huis
De wens voor een mooi, comfortabel en duurzaam huis resulteerde in de toepassing van CLT voor zowel de daken als de wanden en de verdiepingsvloer. Grootste uitdaging werd de stabiliteit van het huis. Een optimale houtstructuur werd mogelijk met een stabiel stalen spant, ter benadrukking van de veroorzaker: de knik.

Comfort
Het vele glas van het huis is in slank stalen kozijnen gevat. Het scherpe staal staat in sterk contrast met het grove hout. Ondanks de vele openingen is er weinig zonwering nodig, door de oriëntatie en specifieke overstekken. Samen met vloerverwarming en -koeling, en het vele hout, ervaren de eigenaren veel comfort.