Gebouw 8 is getransformeerd van oude legerkantine naar een commerciële ruimte en acht woningen. Het gebouw was net als vele oude kaze
egebouwen genomineerd voor sloop maar gelukkig heeft de gemeente haar visie gewijzigd en de kwaliteit en potentie van dit pand gezien. Na de transformatie is het gebouw zelfs een monument geworden.

Van geselecteerd voor de sloop naar monument. Gebouw 8 ligt aan de zuidelijke entree van het gebied Mauritskaze
e Noord en is aangewezen als beeldbepalend pand voor de omgeving.
Wanneer de gemeente haar eerdere plannen had doorgezet en het gebouw had gesloopt, was een stukje van de geschiedenis van de stad Ede en haar verbondenheid aan het leger verloren gegaan.
Ten opzichte van de omliggende panden is de schaal van het gebouw een stuk kleiner. Het drie verdieping tellende gebouw diende als kantine voor het leger, waar de verschillende rangen per verdieping een eigen bar hadden.
Wat het gebouw speciaal maakt zijn de lange vensterstrook op de begane grond, grote raampartijen en de speelse hoofdvorm. De vorm bestaande uit een middendeel met twee kleinere vleugels die verspringen duiden op het functionalisme. Aansluitend hierop is het nieuwe ontwerp zo veel mogelijk ingepast in deze hoofdvorm.
Door te kiezen voor een commerciële ruimte op de begane grond is er gedurende de dag levendigheid in het gebouw, zodat wanneer passanten het gebied doorkruizen zij door een aangenaam gebied lopen.
Door oude details zoals het bordje met het gebouwnummer naast de entree te bewaren blijven mensen geïntrigeerd naar het verhaal van het pand.

Het ontwerp heeft het gebouw zo veel mogelijk terug gebracht naar het originele ontwerp uit de jaren ‘50. De gemeente had de aanbouw uit 1969 al gesloopt voor wij het plan in handen kregen. Dit bracht het gebouw weer in zijn oorspronkelijke hoofdvorm terug. De transformatie van de oude legerkantine naar commerciële ruimte en woningen is zo veel mogelijk ingepast in de bestaande structuur. Daa
aast is aan de voorzijde van het gebouw de originele entree hersteld inclusief de plantenbakken. Ook zijn er zo veel mogelijk van de oude details behouden en materialen hergebruikt, zoals bijvoorbeeld de tegelvloer op de eerste verdieping.
De gemaakte ingrepen zijn zichtbaar door deze uit te voeren in contrasterend zwart. Er is gekozen voor hoogwaardige materialen zoals staal en zink voor de kozijnen en dakkapellen.
De commerciële ruimte op de begane grond dient nu als kantoor. Door de ruimte open te houden komt de vensterstrook goed tot zijn recht en wordt de originele kolommenstructuur benadrukt. De omringende kleinere ruimtes worden gebruikt als keuken, vergaderzaal en studio.
De appartementen variëren in grootte van studio’s tot een riant penthouse op bovenste verdieping. Door de hoge plafonds, grote raampartijen en het open karakter van de plattegronden komt er veel daglicht binnen.
Dit gold echt niet voor alle ruimtes zo kreeg de zolderverdieping enkel daglicht binnen via twee rozetramen. De zolder is uiteindelijk voorzien van drie dakkapellen en een loggia om de woonkwaliteit sterk te verbeteren. Door de korrelgrootte van de ingrepen blijven zij ondergeschikt aan de hoofdvorm van het gebouw.
Ook zijn er op verschillende plekken extra daklichten toegevoegd en heeft ook een appartement op de eerste verdieping een loggia gekregen waardoor de meeste woningen nu over een buitenruimte beschikken. Voor de overige woningen wordt een gezamenlijk terras gerealiseerd aan de voorzijde van het gebouw.
Achter de systeemplafonds kwam een prachtige betonvloer tevoorschijn, de bekistingsplanken zijn nog zichtbaar. Er is bewust gekozen voor opbouwelektra zodat dit plafond in het zicht kon blijven.
Het interieur zoals de keukens, badkamers en de brede houten vensterbanken zijn afgestemd op de jaren ’50 om goed aan te sluiten bij het gebouw. Er is gekozen voor rustige tinten met hier een daar een accentkleur en verder natuurlijke materialen.