Het Vakwerkhuis is een herbestemming van een Rijksmonument dat in alles wil bijdragen aan de leefbaarheid in het gebied waar het gebouw de schakel vormt tussen de historische binnenstad en de TU Campus. De experimentele aanpak van Vakwerk laat tevens zien dat circulair bouwen een fundamenteel andere werkwijze vergt!

Het Vakwerkhuis is er om te verbinden!

Het Vakwerkhuis staat op een strategische positie in de stad; naast de Sebastiaansbrug die het historische centrum verbindt met TU Delft Campus. Het Vakwerkhuis vormt een scha
ierpunt tussen deze verschillende werelden, een plek met betekenis voor de buurt, voor de TU Delft en voor de Delftenaren.

Sociale Cohesie
Het Vakwerkhuis is een ve
ieuwende plek om samen te werken, de ‘co-working space 2.0’. Met een combinatie van werken, vergaderen en horeca creëert het een optimale synergie. De ruim 100 werkplekken worden afgewisseld met 8 unieke vergaderruimtes voor gebruik door de bewoners van het Vakwerkhuis en voor exte
en die een vergaderruimte huren. Het centraal gelegen café is vrij toegankelijk voor gasten en bewoners en heeft een informele sfeer. De terrastuin verbindt de werkplekken met de oever van de Schie. Overdag wordt het Vakwerkhuis vooral gebruikt door bedrijven. ’s Avonds en in het weekend transformeert het gebouw tot café/restaurant en locatie voor debatten, feesten, cursussen en bijeenkomsten van lokale verenigingen, muziekgroepen en yogaklassen.

Het open karakter van het Vakwerkhuis stelt in staat om ‘verbinden’ als centraal thema op alle fronten door te voeren. De fysieke doorbraken in de monumentale structuren van het gebouw versterken het verbinden tussen mensen. De doorbraken zorgen voor aantrekkelijke zichtlijnen en de fysieke koppelingen van ruimtes.

Leefbaarheid
Met de herbestemming van het voormalige Ketelhuis is dit deel van de stad, dat sinds 1974 niet meer actief in gebruik was, opnieuw tot leven gebracht. Het fijnmazige stadsweefsel is hersteld door de toegankelijkheid van het gebied te verbeteren: de Noord-campus van de oorspronkelijke TH Delft is met de openbare faciliteiten in het Vakwerkhuis opnieuw een aantrekkelijke bestemming geworden.
Een belangrijk gevolg van de herontwikkeling is dat met de zevendaagse programmering in het Vakwerkhuis de veiligheid in de openbare ruimte aanzienlijk is verbeterd. De unieke terrastuin zorgt in de zomermaanden voor een aantrekkelijke levendigheid voor de gehele buurt en biedt de honderden studenten die binnen 2 minuten lopen van het café wonen voorzieningen en een aangename ontmoetingsplek.

Vakwerk van toen en nu.

Het Ketelhuis raakte in de afgelopen 40 jaar e
stig in verval. Wie door het puin en de graffiti heen kon kijken werd verrast door de schoonheid van monument, zoals geklinknagelde Polonceauspanten, de gemetselde schoorstenen op een wirwar van daken en de enorme driedelige vensters.

De herbestemming van het Ketelhuis is ontwikkeld vanuit de ruimtelijke rijkdom monument én vanuit de nieuwe openbare functies voor de buurt. Zorgvuldig ontworpen ingrepen gaan een relatie aan met de kwaliteiten en het karakter van ieder gebouwdeel en zijn te vatten in drie kenmerkende thema’s met bijpassende details: expressieve doorbraken, vaste elementen en toevoegingen.
De expressieve doorbraken zorgen ervoor dat op verschillende manieren de transparantie van het gebouw is vergroot. Nieuwe openingen in bestaande muren maken lange zichtlijnen, van de Schie tot de bar en van de bar tot de schoorsteen. Zo ontstaat inte
samenhang en worden binnenruimtes verbonden met buiten.

De vaste elementen zijn herkenbaar door gebruik van circulaire bouwmaterialen: zachte eiken en rood staal vormen een aangenaam contrast met de industriële schil. Grote elementen staan vrij in de ruimte, zoals de houten bar in het café en het ‘Arendsnest’. Op twee plaatsen zijn nieuwe gebouwdelen toegevoegd aan het complex. Glas werkt als transparante verbinding tussen oude en nieuwe gebouwdelen. Hierdoor ontstaan op veel plekken in het gebouw doorkijken naar de monumentale bebouwing.

Duurzaam van begin tot eind
Door meer dan een eeuw stand te houden heeft het Rijksmonument al bewezen duurzaam te zijn, alhoewel er energetisch veel te winnen viel. Bij de herbestemming stond de volgende afweging dan ook centraal: welke verbeteringen zijn nodig en hebben het grootste effect op de energiehuishouding en waar biedt het bestaande voldoende kwaliteit? Met enkele ingrepen, waaronder ve
ieuwing van de betonvloeren, koeling en verwarming uit warmtepompen, dubbelglas en dakisolatie, is een kantoorklimaat naar huidige energiestandaard en comfort gerealiseerd. Het resultaat: een all-electric Rijksmonument!
De uitvoering is sterk circulair gedreven; materialen uit het bestaande pand hebben een nieuwe plek gekregen en de constructieve spanten werden hergebruikt uit een voormalige opslagloods. De visgraat vloeren, houten balklagen, de eiken afwerkingen en al het meubilair is tweedehands of is ingekocht uit restpartijen.