Een boerderij, aan de rand van IJlst, met een wijds uitzicht. Een ideale plek om te wonen, maar achter koeienruitjes kan je niet wonen. Welke ingrepen zijn nodig voor optimaal uitzicht en daglicht in de schuur? En hoe blijft tegelijkertijd het karakter van de boerderij intact? Een stelp die inmiddels in een stadje staat mag wel wat branie vertonen.

Wat is woongenot? Het is voor iedereen anders. Zeker is dat een Friese boerderij ruimte te over heeft om heel prettig te wonen. Plek zat voor hobby’s die veel ruimte vragen, elke dag een baantje zwemmen en thuis op een prettige manier werken, het is allemaal mogelijk. Als de kinderen met aanhang een lang weekend willen overkomen is dat geen probleem, er is altijd wel een bed beschikbaar. De locatie van de boerderij is perfect. Door het wijdse uitzicht liggen het landschap en de natuur aan je voeten. Het seizoen trekt aan je voorbij, elke dag is het anders. Het stadje heeft genoeg voorzieningen voor de belangrijkste levensbehoeftes. Te bereiken op de fiets, of lopend als je iets meer tijd hebt. Met het sloepje aan de steiger is heel Friesland over het water te bereiken. Het bewonen van een oude boerderij is ook op zichzelf genieten. Je mag de plek een tijdje bewonen, er goed op passen en hem nalaten aan een volgende generatie. In de balken, muren en gebinten zie je sporen van gebruik. De tand des tijds. Je voelt dat er vóór jou anderen waren. Er is geleefd en gewerkt. Dat kan je niet ontwerpen, maar je kunt het wel koesteren.

Het bestaande woongedeelte van de stelp, dat zoveel mogelijk intact is gelaten, was niet groot genoeg voor het totale programma. Daarom is het bedrijfsgedeelte van de boerderij radicaal leeg gestript, tot en met de gevels. Het idee was: nieuwe functie, nieuwe eisen, nieuwe architectuur. De indrukwekkende kap met de binten bleef wel staan als onmisbare drager van de identiteit van een Friese boerderij.
De nieuwe houten gevels wijken zowel af van de oorspronkelijke gele bakstenen stalgevels, als van het rode metselwerk aan het woongedeelte. Het hout is bescheiden ten opzichte van het oude woongedeelte dat traditioneel het rijkste deel van een boerderij is.
De nieuwe slaapkamers, het zwembad en de garage zijn dicht naar de rand van de kap geschoven en komen ook onder de rand vandaan, voor optimaal licht en uitzicht. Bij aankomst vormen de nieuwe wanden een welkom gebaar. Geen twijfel over waar je naar binnen moet. De traditionele schuurdeuren zijn vervangen door een eigentijdse variant in het midden.
Op het voorste dakschild van het woongedeelte komen oorspronkelijk wel dakkapellen voor. Deze traditie hebben wij voortgezet door een grote zolderkamer in zijn geheel door te zetten buiten het dak. Groter dan gebruikelijk maar gerechtvaardigd door het fenomenale uitzicht. Zelfs het donkere hooivak in het midden van de boerderij krijgt via deze dakkapel daglicht. Daarmee bleef het gave schuurdak verder verschoond van ingrepen.
Bij deze verbouwing is de energiehuishouding enorm verbeterd. Het westdak ligt vol zonnepanelen en de woning is van het gas af nu er een warmtepomp is geïnstalleerd. Verder is er heel veel aandacht besteed aan de kierdichting, dat was ook wel nodig in de oude boerderij. De woning is niet volledig selfsupporting, maar komt een heel eind.