In de nieuwe wijk Cruquius in Amsterdam Oost is de Harbour Club placemaker en icoon. Het restaurant in de oude wijnterminal is aangevuld met een eventzaal en een betaalbaar woonprogramma en markante silo-woningen op het dak. Het resultaat is een krachtig ensemble met een kloeke, industriële uitstraling.

Haventransformaties horen bij de stad. Die van Cruquiuseiland is in de crisis gestart en ontwikkeld met een experimentele spelregelkaart in plaats van een vast stedenbouwkundig plan. De transformatie van Harbour Club is een sprekend voorbeeld. Natuurlijk gaat het over betaalbaar verdichten en verduurzamen. Dat komt onder andere tot uiting in het woonprogramma met betaalbare starterswoningen met onverwacht lichte woningen en slimme plattegronden, en in het duurzaamheidsconcept. Maar specifiek voor Cruquiuseiland is het ontwikkelen van nieuwe identiteit en leefbaarheid. Om dat te bereiken zetten we naast het ondersteunen van de placemakerfunctie van het project en de betaalbare woningen in op herkenbare architectuur met historische gelaagdheid.
Restaurant The Harbour Club vestigde zich in 2012 in een industriële loods van hout en baksteen op de locatie, en was de eerste placemaker op het eiland. Ons ontwerp past de loods in in een nieuw, krachtig ensemble met een kloeke, industriële uitstraling. Dankzij het onconventionele programma en de ondogmatische houding van de samenwerkende partijen is het resultaat een gebouw waar de inventiviteit en inspiratie vanaf straalt. Een spannende mix van starterswoningen, boven een geluidsdichte eventzaal, rond een restaurant, direct aan de Entrepothaven, met een terras aan het water.
Klap op de vuurpijl zijn de drie oude wijnsilo’s die gespaard zijn van de sloop. Omgetoverd tot woningen staan die nu op het hoge dak staan en zijn ze vanuit de wijdde omgeving te zien. Wanneer je de nieuwe wijk in fiets vallen ze direct op.
Ook nu het geheel klaar is, is het gebouw is nog steeds een placemaker. De aantrekkingskracht van het restaurant en de eventzaal zijn onverminderd. Het terras aan het water zorgt voor een levendige kade en een sociaal knooppunt langs de wandelroute. Betonnen kaders met een invulling van glas en bronskleurig aluminium geven het geheel een industriële uitstraling. Met de drie stalen wijnsilo’s op het dak vormt het een nieuw icoon voor het Cruquiuseiland. De silo’s hebben veel oorspronkelijke details behouden. En boven de foyer van de eventzaal, langs de gevel aan de straatzijde, portretteert een perforatiekunstwerk de geschiedenis van de haven. Zo zorgen we voor historische gelaagdheid in de gebouwde omgeving.
Juist dankzij de gedurfde investering in een economisch moeilijke tijd is het mogelijk geweest een architectuur neer te zetten die herkenbare, culture en sociale meerwaarde biedt aan de nieuwe wijk

De L-vormige nieuwbouw van zes lagen omarmt een oude wijnterminal van hout en baksteen en sluit aan op de typologie van de nieuwbouw e
aast. De nieuwbouw bevat een combinatie van smalle doorzonstudio’s voor starters aan een leefgalerij, en brede corridor-woningen die vijf meter over de wijnterminal kragen. Half-inpandige balkons bieden zowel privacy als fraai uitzicht over de haven en het nieuwe mos-sedum dak op de wijnterminal. Het betonnen gevelgrid met een invulling van glas en bronskleurig aluminium geeft het ensemble een kloeke, industriële uitstraling. De parkeerplaatsen voor het project worden in een ondergrondse garage op de kavel e
aast gerealiseerd. Het terras aan het water sluit straks aan op de nieuwe openbare promenade langs de kade.
Op de onderste drie lagen is de nieuwe eventruimte van The Harbour Club gevestigd. Volgens een doos-in-doos-principe is de ruimte geheel losgekoppeld van de overige functies in het gebouw om geluidsoverlast te voorkomen. De doos met een eigen fundering bestaat uit een stalen frame met prefab beton. Vier 16-meter-lange balken zweven boven de zaal en dragen de woningen.
De wijnsilo’s, die oorspronkelijk naast de terminal stonden, zijn getransformeerd tot luxe stadswoning met drie verdiepingen. Ze staan op een gezamenlijk dakterras. Ze zijn steeds een beetje gedraaid, zodat ze een optimaal uitzicht bieden vanuit het panoramaraam.