Het pand aan de Waldeck Pyrmontkade is getransformeerd van leegstaand kantoor tot 30 short-stay appartementen met ondersteunend service kantoor. Door de short-stay appartementen hier te bundelen zijn elders in de stad Den Haag een gelijk aantal eenheden vrijgekomen voor de reguliere woningmarkt. Het plan is zo ontwikkeld dat het in de toekomst eenvoudig van een logies-functie naar een woon-functie kan worden omgezet.

Het oorspronkelijke kantoorpand detoneerde in de omgeving en zorgde met twee onderling zeer verschillende buurpanden voor een onsamenhangend straatbeeld.
De opgave was om bij de transformatie het gebouw een krachtige eigen identiteit te geven met een eigen materialisering, die tegelijkertijd goed bij deze naastgelegen panden aansluit.
Door het volume zodanig te bewerken dat een overgang gemaakt wordt van van hoog naar laag en kleuren uit de buurpanden door elkaar te weven is een gebouw ontstaan dat het straatbeeld bindt maar dat tegelijk ook een sterk eigen karakter en iconische kwaliteit heeft.

De constructie van het voormalige kantoor is zoveel mogelijk hergebruikt en verder uitgebouwd tot een herkenbare grid-structuur. Om de overgang naar het lagere Art Nouveau buurpand op de hoek te maken zijn aan deze zijde een aantal blokken uit het raster weggelaten. Door op nog meer plaatsen delen van het raster te verwijderen ontstaat er een krachtig silhouet met verwijzingen naar de grote dak-erkers van de serviceflat maar ook naar de kartelrand in het dak aan de andere zijde, dat zich overhoeks in de Laan van Meerdervoort doorzet.
Het gevelraster is zandsteenkleurig, passend bij het ene buurpand en de Corten-look gevelbekleding past bij de oranjerode steenkleur van het andere buurpand. Zo verankert het gebouw zich op meerdere wijzen op de locatie.

De kavel ligt nabij het kruispunt en sluit aan op een strook met tuinen. Deze open ruimte tussen het pand en het naastgelegen Art-Nouveau monument zorgt ervoor dat het gebouw zich overhoeks manifesteert. In het ontwerp is er bijzondere aandacht gegeven aan alzijdige kwaliteit, waarbij de zijgevel (en ook de achtergevel) eenzelfde niveau aan plasticiteit en materialisatie hebben gekregen. Ramen op de kavel-grens zijn mogelijk gemaakt door ze te matteren en d.m.v. een nis zijdelings uitzicht te geven, terrassen liggen achter een groenstrook die na volgroeien de zijgevel als een soort hangende tuinen zullen sieren.