Little C

Hoe kun je steden verdichten en tegelijk extra ruimtelijke kwaliteit en groen realiseren? Dat toont Little C, een complex van zo’n 400 (midden)huur- en koopwoningen met een ondergrondse parkeergarage rond een groen pleintje dat zich opent richting de Coolhaven. Geïnspireerd door de architectuur van Greenwich village in New York ontwierp een team van architecten en landschapsontwerpers een ensemble van elf bakstenen torentjes die onderling verbonden zijn door stalen loopbruggen. Door deze schakeling worden per twee of drie gebouwen het trappenhuis, lift en gezamenlijk dakterras gedeeld. Zo heeft het complex - in beeld en gebruik - een behapbare maat gekregen, en werd de bouw van de torentjes financieel haalbaar. Tussen de torentjes is openbare ruimte met bomen en geveltuintjes gecreëerd, met rondom horeca, een galerie en commerciële ruimtes. Er komt nog een loopbrug naar het Erasmus Medisch Centrum, waar veel bewoners werken. De jury is onder de indruk van de manier waarop een middle of nowhere is getransformeerd tot een bruisende plek. De referentie aan Greenwich Village hebben de ontwerpers een Rotterdamse draai gegeven, door met een donkere baksteen aan te haken bij de historische architectuur aan de overkant van het. De gevels zien er verzorgd uit, de loopbruggen en – ruime - balkons geven allure en sfeer aan het complex, het pleintje overtuigt als ontmoetingsplek. Little C vervult met verve zijn brugfunctie tussen de binnenstad en Coolhaven, tussen het Erasmus MC en een nieuw woongebied, tussen de bestaande en nieuwe stad. Zo veel ruimtelijke kwaliteit bij zo’n hoge dichtheid realiseren, dat is razend knap, en daarom wint Little C in deze categorie.

Little C is een radicale breuk met anonieme woontorens. De nieuwe wijk viert hoogstedelijk, informeel wonen. Door een aantal essenties te formuleren (verankering, doorwaadbaarheid en een informele sfeer) en door het ontwerp daar steeds aan te toetsen, is in hartje Rotterdam een zeldzaam integraal project gerealiseerd. Het resultaat is een nieuw stuk stad dat direct na oplevering prettig, doorleefd en tijdloos aanvoelt en dat als een puzzelstuk verschillende stadsdelen verbindt. Vroeger was de G.J. de Jonghweg een non-plek, gedomineerd door infrastructuur. Tegelijkertijd zijn de condities van de plek geweldig: vlakbij het centrum, naast het Erasmus MC en Het Park en aan het water van de Coolhaven. De omkering in beleving van de plek ontstond door het besluit van het ontwerpteam om de weg te transformeren tot waterfront park en de keuze voor een helder ruimtelijk concept met een stedelijk programma. Little C huisvest naast een mix van middenhuur- en koopwoningen verschillende (plint)programma’s, horeca, werkruimtes en het Familiehuis Daniël den Hoed. Het ensemble van 15 verschillende gebouwen sluit goed aan op de menselijke maat. Aan de zijde van de ’s-Gravendijkwal vormen 4 forse gebouwen de stadsentree vanuit de Maastunnel. Tegelijk bieden zij rugdekking tegen het geluid van de drukke verkeersader, waardoor een verrassend rustig binnengebied ontstaat. Hier staan 11 kleinere gebouwen dicht naast elkaar rondom 3 groene pleintjes. Volwassen bomen, klimplanten aan de gevels en de vele plantenbakken leveren een overdadig groen beeld op, wat een intiem gevoel versterkt. Het zijn echter niet alleen de programmamix, blokopbouw en groen die Little C tot een sociaal coherente buurt maken. Al vroeg in het ontwerpproces hebben (potentiële) kopers meegedacht en input geleverd voor meer variatie in woningtypes en -groottes. Hun inbreng heeft geleid tot een unieke stedelijke mix van lofts. Naast verrijking van het plan leverde dit ook op dat bewoners elkaar al kenden voor de start van de bouw. De routing versterkt het gevoel van thuiskomen. Auto of fiets worden geparkeerd in de ondergrondse garage. Vandaar leidt een gezamenlijke trap naar de autovrije binnenstraat. Hieraan liggen de entrees van de clusters van kleinere blokken. Om kleine woontorens mogelijk te maken, delen 3 blokken telkens één ingang en lift. Via de stalen loopbruggen bereik je je voordeur of het gezamenlijke dakterras. In Little C ervaar je nabijheid: je kent elkaar en komt elkaar spelenderwijs tegen

Little C heeft een voor Rotterdam unieke dichtheid. Het ruimtelijk concept is een fijnzinnig stedelijk milieu opgebouwd uit compacte bouwvolumes. Het vormt een mooi contrast met een royaal nieuw groen park aan de waterzijde. Little C voelt als een dorp met een grootstedelijk karakter: een kwaliteit waarvoor The Village in New York een inspiratie vormde. Met publiek toegankelijke pleintjes en straten, een verbindend park en een voetgangersbrug, die zorgt voor een directe link met het Erasmus MC, brengt de nieuwe wijk samenhang en continuïteit in de stad. De architectuur van Little C combineert de kwaliteiten van de vele fraaie bakstenen gebouwen in de directe omgeving. Zo draagt ook het materiaalgebruik bij aan de vanzelfsprekende aansluiting op de context. De gebouwen vormen een familie, uitgewerkt in rijk gedetailleerd metselwerk, elk met een eigen karakter. Samen leveren ze een levendig stadsbeeld op. Wonen in de stad wordt gevierd en begint op de begane grond. De gebouwen staan zorgvuldig op de grond: overgangen tussen binnen- en buitenruimten zijn zacht en vloeiend gemaakt met natuurstenen plinten, verspringingen, arcades, luifels en trapjes. Een bijzonder architectonisch element is het staal van de hekwerken, bruggen en noodtrappen aan de gevels. Kunstenaar/ontwerper Ruud-Jan Kokke was integraal onderdeel van het designteam van Little C en met zijn beeldtaal voegde hij een extra laag en betekenis toe. De hekwerken zijn er in drie varianten en dragen bij aan de karakteristieke en stoere uitstraling. Die sfeer is ook doorgevoerd in het interieur. De 11 kleine woonblokken bieden ruimte aan 109 koop lofts. Je woont in een gebouw met een menselijke maat en elke woning heeft aan twee of drie zijden ramen. De woningen voelen aan als lofts door een open indeling, zichtbeton en de zwarte raampartijen met roedeverdeling. Ook de 209 middenhuur appartementen hebben een loftindeling en -sfeer. De buitenruimte is groen met een ruige no-nonsense basistaal, waarin beton en hergebruikte klinkers de sfeer bepalen. Een overdaad aan beplanting op het maaiveld langs en aan de gevels, tussen de gebouwen en op de collectieve dakterrassen vormt een mooie tegenhanger voor het baksteen en staal. Het gerealiseerde groen maakt niet alleen bewoners en bezoekers gelukkig, het trekt ook bijen, insecten en vogels aan, waarmee het plan bijdraagt aan de versterking van de bioversiteit in de stad.