Wonen in een voormalig tekenlokaal.
In het ontwerp is de originele lay-out met zijn ruim geproportioneerde lokalen, gangen en trappenhuizen in tact gelaten. In de voormalige lokalen zijn veertig loftwoningen gecreëerd; in iedere loft bevindt zich een op maat gemaakt interieurmeubel, bestaande uit een podium, keuken, berging, trap, badkamer en splitlevelverdieping. Bijna iedere loft was – één op één – een klaslokaal. Door de verschillende gebruiksruimtes in deze loftwoningen niet te scheiden door wanden, maar juist op verschillende niveaus te plaatsen binnen één ruimte, zijn de lokalen nog als zodanig herkenbaar en worden optimaal benut en beleefd. Bijkomend voordeel van deze getrapte indeling is dat die meteen een oplossing bood voor de oorspronkelijke hoge borstweringen; vanaf het podiumniveau heeft men vrij zicht naar buiten. Op de tweede verdieping is de verticale opbouw spectaculair aangezet door de doorbraak c.q. doorkijk naar de zolder waar de originele, laat negentiende-eeuwse houten dakspanten zichtbaar zijn. Deze lofts hebben in de kap ook een dakterras. Door de afwisseling in oppervlakte van de verschillende theorie- en praktijklokalen en de verticale koppelingen variëren de lofts in grootte tussen de 52 – 138 m2.

Voor het wooncomfort en de bereikbaarheid is er een lift toegevoegd en bevinden zich op de begane grond enkele inpandige fietsenstalling met oplaadpunten. Tevens is er een centrale wasruimte in het gebouw gekomen. Tot slot is er de centrale tuinkamer die door de bewoners kan worden gebruikt voor een feestje of als er een gezamenlijke gebouwfeestje wordt georganiseerd. Deze collectieve voorzieningen dragen bij aan de leefbaarheid en de duurzaamheid.

Mini-tentoonstelling en publicatie
Om de geschiedenis in leven te houden heeft opZoom samen met oud-leraren een blijvende tentoonstelling ingericht. In enkele monumentale vitrinekasten in de entreehal van het gebouw, zien de nieuwe bewoners zien gereedschappen en leermiddelen uit de vorige eeuw. Samen met oa rapportboekjes en werkstukken maken ze de oude functie tastbaar. Daarnaast zijn er door het gehele gebouw in de oorspronkelijke ramen naar de lokalen, historische foto’s geplaatst van het onderwijs.
Tot slot heeft opZoom in samenwerking met architectuurhistoricus Ton Schulte een publicatie uitgebracht over de Boulevard. Deze publicatie beschrijft de bouwgeschiedenis van dit monumentale pand en plaatst het in zijn historische context.

Respect en restauratie

Bij de transformatie van dit gemeentelijk monument heeft opZoom de bouwhistorische en ruimtelijke kwaliteiten leidend laten zijn. In het gebouw vormen de royale gangen en de trappenhuizen nog steeds de ruggengraat van het gebouw. De gangen komen samen in het trappenhuis. Het monumentale gebrandschilderde venster is in oude glorie hersteld en door het wegbreken van de latere systeemplafonds goed zichtbaar. Het vormt nu weer het hart van het pand.

De monumentale pronkgevel aan de straatzijde is geheel behouden en waar nodig zijn het
metselwerk, de natuursteen en de goten gerestaureerd. Hierbij is er wel voor gekozen om, in plaats van de in de twintigste-eeuwse witgeverfde kozijnen, goten en dakkapellen, het oorspronkelijke kleurenpalet terug te brengen. Hierdoor is het okergeel, zand-wit en kopergroen teruggekeerd. Deze
warme tinten geven het metselwerk en de natuursteen ornamenten van de neorenaissance gevel, weer een diepere kleur.

Een nieuwe woonlaag zichtbaar maken

Door het vervangen van de jaren ’50 stalen kozijnen door goed geïsoleerde aluminium kozijnen en het van binnenuit isoleren, is er energetisch ook een enorme verbetering behaald. Binnen de zelfde kozijnindeling zijn er te open ramen en deuren gemaakt die het wonen mogelijk maken. Naast de kozijnen is er aan de buitenzijde een ‘eigentijdse kraag’ toegevoegd. Deze rondom geperforeerde metalen huls ter plaatse van de balkons en dakterrassen toont eveneens de nieuwe historische laag
in het gebouw: het wonen. Het patroon met gereedschappen is een knipoog naar het verleden.

Littekens tonen

opZoom heeft er voor gekozen om niet ‘terug te gaan restaureren’ maar juist de
transformaties in de tijd zichtbaar te houden. Ook plaatsen waar werd en is gesloopt blijven zichtbaar. Deze littekens tasten het monument niet aan maar tonen de historie en daarmee ook de robuustheid van het gebouw. Aan de achter- en zijgevels is deze ontwerpaanpak aanleiding geweest om zelfs een stukje historie opnieuw te tonen. Zo zijn de reeds gesloopte aanbouwen door gekleurde stucvlakken als schaduwen opnieuw zichtbaar gemaakt. Elke kleur correspondeert met een bepaalde bouwhistorische periode. Duidelijk voorbeeld hiervan is de geaccentueerde rechthoek op de westgevel ter hoogte van de eerste verdieping; hier bevond zich de toegang tot een gymzaal.