Samen maken we morgen.

Sfeer en identiteit
Geef de sfeer en de identiteit van ons familiebedrijf vorm. Dat was het belangrijkste uitgangspunt voor het uitbreiden en vernieuwen van de huisvesting van Salverda Bouw. Het op de Veluwe gevestigde bouwbedrijf met het motto "Samen maken we morgen" wilde geen doorsnee kantoor, maar het moest wel bescheiden blijven.
Door de groei van de organisatie was een derde uitbreiding van het 25 jaar oude gebouw nodig; een verdubbeling in capaciteit.
Waar eerst de contacten nog direct waren, de looplijnen kort en iedereen elkaar nog kon zien, dreigde nu een anonieme afstandelijkheid tussen de verschillende gebouwdelen en werkplekken.
Door de ondersteunende functies als pantry's, kopieerruimtes, overlegplekken en het restaurant aan de bouwdelen toe te wijzen in plaats van ze gelijkmatig te verdelen, ontstond de noodzakelijke dynamiek. Koffie halen in het ene deel, overleggen in het andere en naar het toilet in het derde. Zo kom je elkaar altijd tegen en is het uiteindelijke gebouw meer dan de som der delen.
Daar waar alle verkeersfuncties elkaar kruisen, de diverse niveauverschillen worden verbonden en de entree voor bezoekers ligt, vinden we het atrium. Het hart van het gebouw, een dynamisch middelpunt dat uitstraalt waar Salverda voor staat: Openheid, transparantie, warmte en duurzaamheid.

Goed rentmeesterschap.
Want als goede rentmeesters heeft men circulair bouwen als fundament gekozen voor de realisatie van de eigen huisvesting.
Zonder het er dik bovenop te leggen is het in ieder facet van het gebouw voelbaar en zichtbaar voor de goede beschouwer.
Het gebouw vertelt over de identiteit van het bedrijf en de toekomst. En alle werknemers, van het begin af meegenomen in het ontwerpproces, zijn er trots op.

Toekomstbestendig
Verantwoordelijk voor de verbouwing van het Anne Frankhuis, het Bungehuis tot Soho Club, het Victoriahotel, maar juist ook woningbouw in kleine kernen en grootscheepse renovatie van (sociale) woningbouwprojecten, wil het bouwbedrijf laten zien, dat in alles toekomstbestendigheid op nummer één staat.
Daarmee is het motto van het bedrijf Leitmotiv geworden in deze stimulerende werkomgeving.
"Samen maken we morgen."

Uitbreidingen tot één gebouw gesmeed.

Het bestaande gebouw uit 1995 was al eerder uitgebreid. Door de groei van het bouwbedrijf was er behoefte aan verdubbeling van dit bestaande kantooroppervlak. Daarbij moesten de gedateerde bestaande gebouwen aangepast worden aan de nieuwste, toekomstbestendige eisen. En een eenheid vormen met de nieuwe uitbreiding. Het ging één gebouw worden.
Complicerende factor was het feit, dat de bestaande gebouwdelen door de beperkingen van het bestemmingsplan bestonden uit twee lagen op een souterrain.
Door goed overleg met de gemeente Elburg kon de nieuwbouw drie lagen vanaf het maaiveld beslaan.
Maar daardoor werd het wel ingewikkelder:
De niveaus van de verschillende lagen correspondeerden niet meer met elkaar. Elke verdieping had nu een ander vloerniveau.
En dat maakt het uiteindelijke gebouw zo fantastisch ruimtelijk en dynamisch.

Atrium
Nieuwbouw en bestaand worden verbonden door een atrium waar de bezoeker binnenkomt. Op maaiveldniveau en niet meer met een buitentrap naar 1300+. Daar is een één oogopslag het karakter van het gebouw zichtbaar:
Dynamisch met een tribunetrap, loopbruggen, allerhande doorzicht, heldere relaties en duurzaamheid in materiaalgebruik.
De crux zit hem in de plek van de lift en het trappenhuis. Die knoop verbindt alles tot één gebouw. Zelfs de balie ontspringt uit deze knoop.

"We gaan circulair"
Al direct na de eerste schetsen voor de uitbreiding en de verbouw van de huisvesting van Salverda Bouw waren we het erover eens: "We gaan circulair !"
Dat was de start voor een avontuur waar we de omvang niet van konden overzien. Het werd een fantastische zoektocht, waar ieder de eigen expertise meebracht. En wat we niet wisten, onderzochten we. En iedere keer de vraag: "Kan het beter, is dit echt circulair?" Daarom hebben we met een checklist bijgehouden wat nog beter kon. Uiteindelijk kleurde vrijwel de hele lijst groen. Voor de ronde gevels in los gestapelde bakstenen hadden we nog een uitdaging; men was gewend die te lijmen, voor de akoestische wandbekledingen hebben we vilt van petflessen en latten van zieke lokale essen gebruikt. Elke dag vonden we wat nieuws. Zoals de grote vergadertafel, die is gemaakt van oude traptreden.

Door de materialisatie van exterieur en interieur is het inderdaad één gebouw geworden, meer dan de som der delen.
Een overzichtelijk gebouw, waar looplijnen kort zijn en iedereen elkaar ontmoet.
Een gebouw dat de kracht van het ambacht van het bouwbedrijf toont.