ArsenaalDelft bestaat uit een aantal pakhuizen en binnenplaatsen, aan drie kanten omgeven door water. Van 1602 tot 2013 diende het complex als munitiedepot, VOC-pakhuis, ministerie van Oorlog en Legermuseum. In 2015 kocht Driestar BV de panden aan en ontwikkelde het rijksmonument samen met cepezedprojects tot een exporuimte, restaurant en hotel.

Het Arsenaal ligt aan de Schie, op de kop van een strook land tussen twee grachten. Zeer strategisch vanuit het oogpunt van zijn functie als wapenarsenaal, maar eeuwenlang ontoegankelijk. Het leverde Delft eeuwenlang enkel een iconisch beeld op, geen plek die onderdeel is van de stad. Over land is er zelfs in de periode dat het Arsenaal het Legermuseum huisvest, van 1989-2013, slechts van een kant toegang, over de kade van de Korte Geer.
Dit verandert drastisch met de komst van de twee voetgangersbruggen in 2022. Zij vergemakkelijken de toegang tot ArsenaalDelft en verankeren de nieuwe functies – Expo Arsenaal (IQ Agency), restaurant Loetje en Hotel Arsenaal (Westcord) – vanzelfsprekend in de stad. Eén van de bruggen komt uit bij het terras van het restaurant, dat deels op de kade en deels op een drijvend element ligt. De andere verbindt de Lange Geer met de entree van het hotel. Maar misschien wel het belangrijkste is dat de bruggen nieuwe routes door de stad mogelijk maken: over de ene brug, via de nu openbare kades naar de andere brug. Meer openbare ruimte en zo’n nieuwe route is een aanwinst voor de Delftse binnenstad, met name in de zomermaanden als de stad wordt bezocht door vele toeristen en dagjesmensen.
Dat de renovatie van het historische ‘armamentarium’ als een ware metamorfose geldt, komt vooral door het publieke karakter van de nieuwe functies en de twee voetgangersbruggen. Door zijn nieuwe functies hebben veel meer mensen iets in het monumentale Arsenaal te zoeken. En de beleving van het bijzondere complex begint in feite al op de brug. Ook voor wie niet per se binnen moet zijn, komt het gebouw dichtbij en wordt de geschiedenis tastbaar.
De nieuwe functies van het Arsenaal stimuleren toevallige ontmoetingen en hebben zo een sociale functie. Dit geldt voor het restaurant en hotel – er is een grote lobby en tot de verbeeldingsprekende binnenplaats – maar zeker voor de IQ Agency, die gebruikmaakt van de expohal. Hier worden onder meer tentoonstellingen georganiseerd en netwerksessies gehouden voor bijvoorbeeld Delftse technologiebedrijven. Dit past bij de missie van IQ Agency: oog houden voor de negatieve effecten van digitalisering en mensen live met elkaar in contact brengen.

De transformatie van ArsenaalDelft was een uitdaging. Het betreft een rijksmonument met een rijke historie, waaraan sinds 1981 weinig onderhoud was gepleegd. De drie jaar die de bestemmingsplanwijzing duurde, besteedde cepezed alvast aan de restauratie van het casco. Onder meer houtrot, afbladderend stucwerk, achterstallig schilderwerk, daken en goten werden aangepakt. Het inpassen van de nieuwe functies ging in 2017 van start. Dit was een heel gepuzzel, want vanwege de monumentstatus moeten ingrepen reversibel zijn en mag niet geto
d worden aan de constructie. Ingrepen zijn beperkt tot het noodzakelijke en met zorg uitgevoerd. Zo zijn dichtgemetselde ramen en doorgangen weer opengemaakt waar dat voor de nieuwe functie noodzakelijk was. Bestaande constructieve elementen en daglichtopeningen bepaalden in grote mate de positie van de 63 hotelkamers: alleen waar de constructie het toeliet, kon een schacht gemaakt worden voor de installaties.
Nieuwe toevoegingen zijn mode
, zodat de ingreep duidelijk zichtbaar is: contrasterend, maar wel harmonieus. De sanitaire units van de hotelkamers zijn ontworpen als losse prefab-doosjes. De binnenplaats van het gebouw uit 1602 kreeg een glazen overkapping voor extra restaurantoppervlak en een betere beleving van de binnenplaats. De drie nieuwe gebruikers verzorgden zelf de afwerking en styling van de interieurs.
De nieuwe bruggen zijn minstens zo zorgvuldig ingepast in de stad, als het nieuwe interieur in het monument. Uitgangspunt was: een zo ‘onzichtbaar’ mogelijke brug. Vandaar de slanke vorm, het gladde materiaal, de op de omgeving afgestemde, donkergrijze kleur, en de uitgekiende aanlanding. De bruggen zijn gemaakt van staal en overspannen een afstand van respectievelijk dertien en zestien meter. Door hun fraaie boog en ranke vorm passen zij in hun historische omgeving, al ogen ze onmiskenbaar mode
.
Ter bescherming van de monumentale kades steunen de bruggen op een onder de waterspiegel verborgen constructie. Dit is een ingenieus, getrapt systeem van ingedraaide palen. Door deze constructie lijken ze boven het water te zweven. Een dunne balustrade houdt hun aanzicht ijl. De brugdelen zijn geprefabriceerd en vanaf een ponton, met vier centimeter speling, op hun plek getild. Door twee buispalen op drie buispalen te laten rusten, met daartussen een stalen kesp, bleef de breedte van het brugdek gering. De pijlerdelen zijn ter plekke gelast, in de bodem van de gracht gedraaid, en gevuld met grout.