In een reeks van drie lezingenavonden onderzoeken we met diverse sprekers de Amsterdamse stadsgrenzen. In de derde grensverkenning onderzoeken we de noodzaak van omgevingen, waar de natuur kan gedijen en de stedeling kan opladen. Een mogelijkheid is het vergroenen van gebouwen als middel om de landschappen dieper het stedelijk weefsel in te trekken. Deze avond belichten we de rol die microbiologie, biomimicry en mini-habitats kunnen spelen, en besteden we aandacht aan biosferen waarin mens, dier en plant samenleven.
Grensverkenning 3 | Natuurinclusief bouwen
Programma en sprekers
Nature Inclusive Design – Maike van Stiphout
Maike van Stiphout verzamelt met haar onderzoeksplatform nextcity succesvolle ontwerpvoorbeelden van natuurinclusief ontwerpen en bouwen. Ook ontwikkelt zij nieuwe oplossingen, met als doel de biodiversiteit in de stad te vergroten. Deze zijn gebundeld in de publicatie 'First guide to nature inclusive design'.
Biomimicry – Lydia Fraaije
Lydia Fraaije maakt genetische architectuur. Door het nauwkeurig bestuderen van de natuur wordt het mogelijk alles in balans en binnen een ecosysteem te ontwerpen. Het belangrijkste is dat de architectuur op zoveel mogelijk aspecten past in zijn fysieke, sociale en natuurlijke omgeving. Zo kan architectuur functioneren als organisme.
De Donkere Stad – Edwin Gardner
Edwin Gardner specialiseert zich als een van de oprichters van Studio Monnik in technologische ontwikkelingen en de manier waarop deze de maatschappij beïnvloeden, van ruimtelijke inrichting tot social engineering. Voor Grensverkenningen 3 richt hij zich op De Donkere Stad, een gedeelde habitat voor mens, dier en natuur.