Eind mei is weer de Architectuur Biënnale van Venetië van start gegaan. Aan buitenstaanders beschrijf ik het meestal als kruising van een barometer van de stand van zaken in de architectuur en (vooral op de openingsdagen) een soort Davos-meeting van architecten en critici. Vrouwen zijn deze keer nadrukkelijker aanwezig dan in afgelopen jaren, met curatoren Yvonne Farrel en Shelly Mc Namara van Grafton Architects, maar ook omdat er buiten het officiële programma activiteiten werden georganiseerd zoals een flashmob voor en...
[Deze content is beperkt toegankelijk en vereist een account of lidmaatschap om volledig te lezen.]
