De belangrijkste conclusie van het behoeftenonderzoek ‘Samen circulair ontwerpen’ is dat het streven naar een circulaire economie een zoektocht is en niemand nog precies weet wat de input moet zijn om co2 te reduceren, grondstoffen in een kringloop te krijgen en nieuwe bestemmingen van het gebouwde te voorzien. En die zoektocht heeft handvatten en inzichten nodig om het proces richting de circulaire economie te ontwerpen.
De acht belangrijkste conclusies:
1. De circulaire economie is een gezamenlijke zoektocht vol complexiteit, obstakels en onzekerheden. Dat vraagt om een open houding, lef, vertrouwen en een goede verdeling van risico’s.
2. Architecten hebben meer circulaire opdrachten nodig om meters te maken en ervaringen met elkaar te delen. Dat laatste wordt door architecten erg belangrijk gevonden, ook de projecten die zijn vastgelopen.
3. De rol van architecten moet steviger, wat geadviseerd, bedacht en ontworpen wordt moet ook gemaakt, onderhouden en gerecycled kunnen worden.
4. Interdisciplinaire ketensamenwerking versterkt die rol en daar valt nog een hoop te leren; hoe zit de rest van de keten in de wedstrijd?
5. De regelgeving bedient renovatie en nieuwbouw en zelfs daar loopt de praktijk wel eens tegen regelgeving aan. Bij circulair ontwerpen loopt oud en nieuw naadloos door elkaar. Er is sprake van een ‘fusion’ tussen onder andere nieuwe plek, oud skelet, oud gebouw, nieuwe materialen, oude standaarden, nieuwe standaarden, nieuwe producten, oude grondstoffen.
6. Er is veel informatie beschikbaar, maar er mist een duidelijke curator, iets of iemand die het materiaal overzichtelijk ontsluit, samenhang aanbrengt, duiding geeft, doelgroepen bedient en kwaliteit bewaakt.
7. Het ontbreken van heldere richtlijnen en normen t.a.v. circulariteit belemmert een soepele doorontwikkeling.
8. Slimme toegankelijke leermiddelen om de stappen van circulair ontwerpen (met collega’s) te kunnen doorlopen zijn nodig.