Het nieuwe Station Lansingerland-Zoetermeer is een toekomstbestendige, duurzame en groene vervoersknoop met een prettig verblijfsklimaat. Door vroegtijdig in het ontwerpproces te anticiperen op het mobiliteitsvraagstuk van de toekomst, is er een ontwerp tot stand gekomen dat maximale flexibiliteit en doorgroeimogelijkheden gefaciliteerd.

Meestal geeft de stedelijke context richting aan het architectonisch ontwerp. Niet bij station Lansingerland-Zoetermeer. Hier moet het ontwerp richting geven aan de context. Het station ligt op de grens van Zoetermeer, aan de spoorlijn Gouda-Den Haag die parallel loopt aan de snelweg A12. Het station is het hart van een knooppunt van spoorlijn, buslijnen, Randstadrail, fietspad en snelweg.
Het nieuwe vervoersknooppunt is nét buiten de stad gerealiseerd, in een gebied dat nog vol in ontwikkeling is. Het station verbindt de steden en geeft een sociaaleconomische impuls aan het gebied. Het kunstwerk zal verdere groei van en verbindingen met de regio stimuleren. Bij het ontwerp van het station was een van de speerpunten een functioneel en toekomstvast kunstwerk te maken. Het hoofdconcept van het station is de creatie van een groene stedelijke ruimte op hoogte, een parkachtige laan boven de spoorlijn Utrecht-Den Haag en de snelweg A12. Hierdoor is een vervoersknooppunt ontstaan dat verschillende modaliteiten met elkaar verbindt, en de precedent zet voor de toekomst.
De fijnmazige takkenstructuur op het kunstwerk dient verschillende doelen: het dient als beveiliging voor mensen op de corridor, functioneert samen met de bomen van het brugdek als landschappelijke groene verbinding tussen de polders aan noord- en zuidkant én zorgt voor een visuele kwaliteitsslag van het kunstwerk, zeker voor de automobilisten die er onderdoor rijden. Voor de gebruikers is door de groene inrichting van het gebied, gecombineerd met hoogwaardige afwerking van de betonelementen en hout, een duurzaam en aangenaam verblijfsklimaat gecreëerd.

Concreet voorbeeld van deze ontwerpstrategie is het staal - betondek aan de zuidzijde van het dek. Deze kan relatief eenvoudig vervangen worden door een grotere overspanning in beton om de RandstadRail-verbinding door te trekken richting Rotterdam. Door bij het ontwerp van de constructie rekening te houden met mogelijke uitbreidingen is een economisch en duurzaam station gerealiseerd. Zo is station Lansingerland-Zoetermeer klaar voor de toekomstige groei.

Het hoofdconcept van het station is de creatie van een groene stedelijke ruimte op hoogte, een parkachtige laan boven de spoorlijn Utrecht-Den Haag en de snelweg A12. Hierdoor is een vervoersknooppunt ontstaan die verschillende modaliteiten met elkaar verbindt. Het is in de omgeving van Den Haag niet ongebruikelijk dat de tram door een lommerrijke laan rijdt met de rails in het gras. Daarom zijn veel bomen en struiken op het brugdek geplaatst en is de afscherming rondom uitgevoerd in een origineel takkenpatroon. Deze hekwerken zijn vervaardigd in zeer hoge-sterkte beton en speciaal voor dit project op ingenieuze wijze ontwikkeld. Het mag immers niet gebeuren dat de beton afbrokkelt en op de snelweg of het spoor terecht komt.
Royale trappen, een hellingbaan en liften verbinden de verhoogde laan en het daaronder gelegen station op een soepele manier met de omgeving en de verschillende niveaus. De heldere logistieke lijnen en doorzichten zorgen ervoor dat de gebruiker op een logische snelle manier naar zijn bestemming kan komen. De wachtruimtes zijn hoog, met veel daglicht en zicht op groen. Het houten plafond met verspringende LED-verlichting geeft de wachtruimten een warme uitstraling. Vergeleken met andere regionale treinstations heeft station Lansingerland-Zoetermeer een uitzonderlijk hoog afwerkingsniveau.

Het takkenpatroon van de zeer slanke hekwerken komt ook terug in de wanden van het landhoofd. Om deze complexe en fijne takkenstructuur mogelijk te maken is er gewerkt met dunne, zorgvuldig verzinkte wapeningsstaven en zeer hoge-sterkte beton (ZHSB). De grote afmetingen van de randelementen waren uitvoeringstechnisch een uitdaging. Een vooruitstrevend aspect van het kunstwerk is het meervoudig ruimtegebruik op het dek; onder andere door bomen op het kunstwerk te introduceren en zo een “laan op hoogte” te creëren. Om dit mogelijk te maken zijn in de dek-zones grote verzonken boombakken opgenomen. De brug is circa 190 meter lang en 44 meter breed en ligt op 12 meter hoogte ten opzichte van het maaiveld.