Het complex van Berghege is van oorsprong een negentiende-eeuws Fratershuis. In de jaren ’50 is het uitgebreid met een bouwdeel in Bossche School-stijl. Bij de renovatie en uitbreiding van het pand streefden we naar een optimale ervaring van deze historische gelaagdheid. Zo geeft het kantoor een unieke belevingswaarde aan de gebruikers. Het beschikt daardoor nu over een geheel andere kwaliteit dan een nieuw kantoor.

Dat het monumentale complex nooit als kantoorpand is gebouwd was een vloek en een zegen. Goede werkplekken maken in dit in hokjes opgedeelde gebouw was een hele puzzel. Ook de verlichting en akoestiek van de ruimtes waren niet ideaal voor een kantoor, waardoor we heel specifiek moesten kijken hoe we iedere ruimte geschikt konden maken voor de beoogde functie. Anderzijds had het gebouw een overmaat en een ruimtelijke kwaliteit die je nooit ziet in een standaard kantoor. Een enorme kapel als werk-lunchcafé en een trappenhuis dat de afmetingen van een klein kantoor heeft en dat baadt in het daglicht maken het werken in dit gebouw een unieke beleving.

Door het treffen van de juiste maatregelen hebben we een zo optimaal mogelijke huisvesting voor het personeel gecreëerd. We werden uitgedaagd om de ruimtelijke kwaliteiten te blijven benutten, maar de werkomstandigheden te optimaliseren. Zo had het prachtige gewelf van de oude kapel geen akoestische kwaliteit, waardoor het was weggestopt achter een systeemplafond. Met het verwijderen van het systeemplafond hebben we het gewelf weer zichtbaar gemaakt. Door op de juiste plekken akoestische schotten en geluidsabsorberende lampenkappen toe te passen, is de ruimte nu geschikt voor hoogwaardige werkplekken. Het daglicht dat hier vanuit kleine, lage ramen binnenkomt, geeft een unieke kwaliteit aan de ruimte, maar niet voldoende daglicht voor een werkplek. We hebben deze daarom aangevuld met daglichtlampen. Ook in de kapel uit de jaren ‘50 is er een match gevonden tussen historie en nieuwe functies. Deze grote ruimte is in feite niet geschikt voor de huisvesting van het werklunch-café. Om problemen met de akoestiek tegen te gaan, hebben we reversibele absorberende wanden geplaatst. Door een combinatie van indirecte verlichting uit de voorzetwanden, grote ringvormige armaturen aan het plafond en spots tegen de wanden werd de donkere kapel een prettige, lichte verblijfsruimte. Het besloten karakter van het religieuze complex wordt op een aantal strategisch gekozen plekken doorbroken met nieuwe glazen serres.

Het huidige kantoor van Bouwbedrijf Berghege is opgebouwd uit twee helder afleesbare bouwdelen. Het neogotische deel dateert uit 1883 en is in de jaren ‘50 uitgebreid in Bossche School-stijl. Zowel de gevelcomposities als het materiaalgebruik zijn afwijkend. Het oorspronkelijke monument is gekeimd in een lichtgrijze kleur, waar het deel uit de tweede bouwperiode is opgetrokken in een grove, gelige dikformaat steen.

Onze architecten hebben deze gelaagdheid opnieuw afleesbaar gemaakt voor de gebruikers, gecombineerd met eigentijdse interieurelementen en moderne voorzieningen. De kracht en herkenbaarheid van deze verschillende historische lagen waren in de loop der jaren verdwenen. Nadat Berghege het complex in de jaren ’80 betrad, zijn er aanpassingen en uitbreidingen gedaan die de afleesbaarheid van de historische ontwikkeling schaadden. We hebben de oorspronkelijke details overal in het gebouw zorgvuldig hersteld en op sommige plekken opnieuw zichtbaar gemaakt. Zo kreeg het dak van het negentiende-eeuwse bouwdeel nieuwe leien, dakkapellen en ornamenten, gereconstrueerd op basis van bouwhistorisch onderzoek. Ook is de raamverdeling en detaillering van de originele gevelkozijnen, die waren vervangen door aluminium en stalen ramen, opnieuw uitgevoerd in houten kozijnen en ramen. Het ingetogen kleurenpallet, met op de juiste plekken kleuraccenten, zorgt voor een verdere accentuering van oorspronkelijke elementen.

Door alle nieuwe bouwdelen op een herkenbare, eigentijdse manier vorm te geven, hebben we een logische stap gezet in de ontwikkeling van het complex. Op deze manier is er een derde historische laag toegevoegd en is er een bijzondere drie-eenheid ontstaan. De nieuwe kloostergang aan de patio en de glazen uitbreidingen aan de achtergevel en de linker zijgevel zijn op een eenduidige manier opgetrokken uit ranke, brons geanodiseerde aluminium vliesgevels. De nieuwe gemetselde delen aan de achterzijde zijn opgetrokken in een baksteen die nauwelijks te onderscheiden is van de bouwdelen uit de Bossche School-tijd. Door deze in een tegelverband te metselen, zijn ze in tweede instantie toch duidelijk herkenbaar als eigentijdse toevoeging. De eenheid tussen deze drie bouwstijlen wordt verder versterkt door de vormgeving, de ritmes en de zorgvuldige detaillering.

Het werken in en het bezoeken van het pand is op deze manier een tijdreis geworden door een rijke geschiedenis! Een geschiedenis waar wij een nieuw hoofdstuk aan toe hebben mogen voegen.